Iðnaðarráðuneyti og Viðskiptaráðuneyti?

Í tíma í Inngangi að stjórnmálafræði þegar lög um stjórnarráð Íslands er rædd koma alltaf upp tvær spurningar. Í fyrsta lagi er alltaf spurt hvernig standi á því að hagstofa Íslands sé tiltekið sem ráðuneyti (hlutur sem margir vita ekki af) og af hverju iðnaðar og viðskiptaráðuneytið séu sér ráðuneyti í lögunum en starfi í raun sem eitt með einum ráðherra. Báðar þessar breytingar komu víst til þegar þurfti að búa til pláss fyrir einhvern pólitíkusinn.

Grínið sem er víst notað á hverju ári í þessum tíma er einnig að nú á dögum sé iðnaðarráðuneytið í raun ekkert annað en stimpill sem geymdur sé á skrifstofu ráðuneytisstjóra.

Ef við hugsum þetta þá er þetta auðvitað góð stjórnsýsla. Þarna nær ráðherra virkilega sambandi við málaflokkinn og getur notað tímann betur á alþingi. Kaffitímar og hádegismatur verða óformlegum fundum þar sem málin eru rædd og ákvarðantaka verður mun skilvirkari.

Ég held við ættum að halda áfram á þessari braut, brjóta í sundur ráðuneytin sem við erum með fyrir, þessar hugmyndir um sparnað og skilvirkari stjórnsýslu með færri ráðuneytunum er bara eitthvað sem er kennt upp í háskóla.

Enn í fullri alvöru þá telst mér til að starfsmenn Iðnaðar- og viðskiptaráðuneytisins séu tæplega þrjátíu og á skrifstofum iðnaðarmála séu fjórir og á skrifstofu viðskiptamála séu sex. Nú er spurningin hvor skrifstofan verður skilin frá til að búa til minnsta ráðuneyti landsmanna.

 

Þrjár konur og þrír karlar ráðherrar fyrir Samfylkingu