Gott veður og grænblátt sorgarbindi.

Frúin talar um að nú sé gott veður. Svíi sem talar um gott veður í 10 °C er eitthvað skrýtinn. Kannski er ég samt bara innipúki. Langar bara í sófann minn, hlusta á pólitík og slappa af og lúra.

Annar heili dagurinn í vinnunni í dag, ennþá að ná tökum á stöðunni á vinnunni, soldið stressaður að gleyma einhverju og einhver sitji fastur á flugvelli einhvers staðar úti í Sameinuðu Arabísku Furstadæmunum. Þetta kemur samt furðu fljótt, mjög svipað og ég var að gera í fyrra og hitt í fyrra. Munurinn er samt að nú þekkir maður meirihlutann af fólkinu og það gerir daginn miklu skemmtilegri og líka að sitja á Rauðarstígnum sjálfum. Var með skrifstofu í húsnæði fyrir ofan í hitt eð fyrra og þá var maður soldið einangraður.

 Var með nýtt bindi í dag sem ég keypti í Sverige sem vakti mikla lukku, kallað sorgarbindið af sumum og kveðjubindið af sumum. Eins og þið sjáið á myndinni þá voru kenningarnar tvær.

 

Sorgarbindið: Framsóknarmenn í húsinu vildu meina að græni liturinn væri framsókn og svarti(dökkblái) liturinn sé sú sorg sem ríki af því að framsókn sé á leiðinni úr stjórn.

 Kveðjubindið: Sjálfstæðismenn í húsinu töluðu meira um hvíta litinn í bindinu og sögðu hann lit sakleysisins, enda er hvíti liturinn við hliðina á græna en ekki bláa.

Sjálfur tók ég bara efsta bindið í skúffunni...